Tanfana-initiaties
Vroedvrouw van leven en dood
Beschermvrouwe van zielen
Beschermvrouwe van kinderzielen
Vrouwe van bronnen en bomen
Vrouwe van boswezens en kabouters
Vrouwe van mist en Witte Wieven
Vrouwe van het heengaan naar vlinder
Vrouwe van Vrede Noaberschap
Meester van kruiden en medicijnen
Lezer van maan sterren en de nacht
Tanfana is de godin van de nacht, van de maan en de sterren van het onderbewustzijn. Zij wordt vergezeld door een Helle hond en in de volksverhalen geassocieerd met de witte Wieven. Zij woont bij een bron. Er was een grote offersteen op de Tankenberg die haar toebehoorde. Tanfana heeft een gouden beker waarin zij de zielen draagt.
Tanfana werd geëerd door diverse Germaanse stammen van het gebied de Tubanten, die woonden in Twente Achterhoek , geëerd door meerdere Germaanse stammen in dit gebied. Haar invloed gold op het gebied van stuwwallen van Twente door langs de grenzen van het Romeinse Rijk, langs de rivierloop van de Lippe tot aan de Externsteinen. De Marsiërs vormden waarschijnlijk met hun naburige stammen, zoals de Brukterer en de Tenkterer, een amphiticonyie (cultgemeenschap) vergelijkbaar met die van de oudheid. Daarom wordt aangenomen dat haar heiligdom fungeerde als een centrale plaats van aanbidding voor deze stammen, samen met andere kleinere plaatsen van aanbidding, of als een heilig bos (lat. lucus). De ‘tempel’ van Tanfana is echter niet te vergelijken met de architectonische constructie van oude Romeinse cultusgebouwen.
Tanfana als laatste zieneres van de Germanen
Wij kennen de naam van Tanfana van Tacitus, de geschiedschrijver van het Romeinse rijk.
Tacitus beschreef een verrassingsoverval op een Templum. Dit heiligdom (lat. templum) was duidelijk aan de godin Tanfana gewijd. Deze zal zich hebben bevonden in de ruimte tussen de rivieren van de Ruhr en de Boven-Lippe. De Romeinse generaal Germanicus vernietigde dit heiligdom in 14 na Christus als onderdeel van een campagne tegen de Marsiërs (Germanicus-campagnes). Volgens Tacitus verraste het Romeinse leger een vermoedelijk overwegend mannelijke sektegemeenschap die zich daar had verzameld tijdens het houden van cultriten, met name de viering van een offerfeest met een daaraan gekoppeld feest. Tacitus woord (Germaanse) templum is wellicht niet het juiste begrip was voor religieuze en culturele bijeenkomsten van der Germanen. De Germaanse heiligdommen hadden vanzelfsprekend een andere vorm. De Germanen en de Kelten eerden hun goden bij bijzondere bomen, bossen, bronnen en grafheuvels of kruispunten van krachtige leylijnen. Daar houden zij hun cultriten.
TankenBerg, genoemd naar Tanfana
In het oosten van Nederland, Tankenberg Oldenzaal is er een tempel gemaakt in de 18e eeuw.
De Tankenberg is een markante heuvel in Twente op de grens tussen Nederland en Duitsland. Bijzonder dat de Tankenberg plaats biedt aan zowel Vrouwe Maria Kapelletjes, als aan de oudere Germaans-Keltische Godin Tanfana. Er is een koepeltje aan Tanfana gewijd. Niets voor niets word zij geassocieerd met Anneke Tanneke Toverheks.
Caesar verdeelde zijn gretige legioenen over vier wigvormige formaties om zo voor een verwoesting over een grotere oppervlakte te zorgen; een gebied van vijftig mijl verwoestte hij te vuur en te zwaard. Geen sekse, geen leeftijd wist te vermurwen: het profane evenals het gewijde alsook het bij die volken zeer gerenommeerde heiligdom dat zij aan Tanfana toewijden, werd met de grond gelijk gemaakt.
Bovenstaande Latijnse tekst staat op een ingemetselde steen binnen in een theekoepel op De Tankenberg, een 86 meter hoge heuvel gelegen tussen De Lutte en Oldenzaal. Twentse sagen en legenden uit deze streek gaan over een heiligdom dat gewijd was aan de godin Tanfana. Deze verdwenen tempel zou op of nabij de Tankenberg moeten hebben gestaan.
Hier in Twente waar het Noarberschap tussen Nederland en Duitsland bloeit, delen Duitsland en Nederland bewust een gezamenlijke historie. De kracht van Noarberschap mag zich verder over Nederland – Duitsland uitbreiden. In het kader van Euregio project 2019-2020, 75 jaar na WO2, komen kunstenaars van Duitsland en Nederland bijeen om hier het gedeelde vrouwenerfgoed zichtbaar te maken en zo onze overeenkomsten samen te vieren. Maria en Tanfana worden beiden geëerd op de Tankenberg. Zij laten zich niet door een vaderland weerhouden en vinden op beide zijde van de grens erkenning.