De dromende vrouw van Malta droomt de wereld in wording Neolithisceh tijd Stierentijdperk
Kreta minoïsche bechaving
Donau Göttinnen 40.000 jaar gelden
Nehalennia en TAnfana rond begin van de jaartelling
In 1978 bezocht ik als student architectuur het museum in Ankara. Na dit bezoek aan het museum in Ankara heb ik verschillende beeldjes gemodelleerd. Ik bezocht ook de opgravingen van Çatal Höyuk in Konya. Opnieuw ging ik naar Ankara naar het museum om foto’s te maken met grove korrel. Zie de eerdere beelden. Ik ben diep ontroerd door deze beeldjes en ontroerd door de vrouwen van Turkije die ik heb ontmoet.
Ik besloot in 1980 om te gaan dansen en deze vitale levenskrachten te onderzoeken, door middel van dans. De beeldjes Çatal Höyük, Hacilar en Kreta hebben de waarde van het vrouw-zijn in mijn wezen gegraveerd. Ze wekken het verlangen om vorm te geven aan deze verschillende essenties van het vrouwzijn. Ze sporen me aan om te dansen en wijsheid te leren van eigenwaarde opgesloten in de beelden . De beelden van Çatal Höyük Hacilar en Kreta hebben me voor het eerst de kracht en wijsheid van het vrouwzijn laten ervaren.
In Turkije, met de vrouwen in de dorpen en de neolithische beelden, ontmoet ik een buitengewoon potentieel om vrouw te zijn, wat mij diep heeft geraakt. Deze beeldjes brachten mij in 1978 thuis in mijn eigen lichaam, sindsdien besloot ik te dansen. Ik wilde me sensueel bewegen, van top tot teen het lichaam verkennen en de oorsprong , de schoot beheren of liever gezegd “bevrouwen”. Wakker zijn in onze schoot zodat de ogen gaan glimmen en waar ons ons erotische kapitaal of x-factor zetelt .
Ik schrijf de gedichten en liedjes om de neolithische wijsheid te herinneren die in deze beeldjes verborgen zit en Suzan van der Voort zingt deze liederen. Anneke Wittermans
Wat vertellen de beeldjes van Çatal Höyük ons?
De eerste afbeeldingen die ik van Çatal Höyük ontdekte in 1978 , zijn meestal zittende zwangere vrouwen. Volle vrouwen, beelden van vrouwelijke kracht. Het is een mysterie van wat ze onthullen. Of ze nu zwanger zijn of leiders van hun stam. Ze zitten in rust en gedijen in het leven. Het zijn vrouwen met stevige borsten en soms zwangere buiken, die misschien nieuw leven in zich dragen. Ze brengen wijsheid, rust en overgave met zich mee. Ik wil deel uitmaken van deze rijkdom. De beeldjes van Çatal Höyük en Hacilar hebben regelmatig de handen op de buik en/of borsten. De boezem is de voorkamer van het hart, de plaats waar we troost en vrede vinden. Met de dans die ik ervaar als we de boezem laten stralen, beginnen de tepels te fonkelen waardoor we verfijning aantrekken en uitstralen. De kracht en verfijning van deze beelden ontroerden mij en vertelden mij hoe ik de boezem moest dragen en beseffen hoe de boezem ons zelfrespect geeft. Zo kunnen we vrede uitstralen. (Project 2010: Mammae, het voedende principe)
De kracht en de rustige ruimte die dit beeld uitstraalt, toont een vrouw die haar eigenwaarde met zich meedraagt. Ze is groot, wijs en onderscheidend en ze is een wijze Crone-vrouw, die de ervaring heeft en in haar lichaam leeft. Ze straalt rust en vertrouwen uit, waarop een gemeenschap kan bouwen. Ze heeft vele seizoenen gekend en baseert haar wijsheid op ervaring.
Ze leeft voor het geheel, ze is er voor de aarde, de mensen, de dieren en het land. Ze straalt rust uit in haar houding.
Waar staan de beeldjes van Hacilar voor? 
Deze vuistgrote beeldjes hebben een grote impact op mijn vrouwbeeld. De beeldjes van Hacilar zijn vaak staande majestueuze vrouwen, die rechtop staan en vrij de wereld inkijken. Zij zijn een voorbeeld van integere vrouwen die hun waarden en visie uitdragen. Sterk, autonoom, intens, gedistingeerd. Z
In de Japanse en Chinese tradities is het fysieke zwaartepunt van het lichaam de zetel van de interne energie Qi. Ze noemen dit Dantian of tan tíen wat vertaald wordt als “gebied van het levenselixer“.
In de Diadans is ‘UNG’ het toepassingspunt, ter grootte van een stuiterende bal, gelegen in het fysieke zwaartepunt. Hiermee bestuurt de danser de romp en de ledematen. “Als je daar grip op krijgt, erbij kunt komen, begint het te dansen. Ook de plek waar het erotische kapitaal huist, waar controle, vrij spel, flexibiliteit en eigenwaarde leven.
Er zijn drie belangrijke Tan tíen. De eerste is het zwaartekrachtpunt dat wordt geregeerd door Pluto en Mars, de tweede is het hartgebied dat wordt geregeerd door Venus en Neptunus, en de derde is het 3-ogengebied dat wordt geregeerd door Mercurius en Uranus. Deze beeldjes van Hacilar hebben die drie Tan t’íen. De Hacilar-vrouwen tonen dit gevoel van eigenwaarde en het rijk van het levenselixer.
Dit raakte mij diep en ik besloot mijn leven te wijden aan dans en aan het ontdekken van de lichaamstaal van deze fascinerende vrouwelijke kracht.
Het vergeten vrouwenerfgoed: waar is deze vitale levenskracht van vrouwen gebleven en hoe kunnen we deze opnieuw belichamen? Zo begon mijn dansreis in 1980 met deze beeldjes.
Deze vrouwelijke beeldjes ter grootte van mijn hand zetten mijn wereldbeeld op zijn kop. Mijn vrouwenbeeld in 1978 dat ik tot dan toe had, van mijn moeder en alle vrouwen om mij heen, was assertief, vloeiend en feministisch. Toch had ik nog nooit sterke vrouwen ontmoet. In Ankara in het Museum van Oudheden zie en ervaar ik de kracht en schoonheid van een vrouw, waardoor ik wakker word en me bewust word van de schoonheid van vrouwen die in al haar cellen aanwezig zijn. Deze vrouwen van Hacilar stralen vitaliteit, rust, vrede, verbinding, loyaliteit en eigenwaarde uit. Deze kwaliteiten die ik vanaf dit keerpunt (1978) in mijn leven nastreef.