Nehalennia, vergeten godin

Initiations of Nehalennia

Nehalennia een autonome vrouw artikel

Vrouwenerfgoed van eigen bodem is ons nauwelijks bekend, terwijl we wel degelijk gezegend zijn met een eigen godin. In 1647 kwam resten van een tempel gewijd aan Deae Nehalennia in Domburg boven water. In 1971 werden 300 votief altaren van een meter hoog uit de Oosterschelde gevist. Deze waren allen gewijd aan de Keltisch-Romeinse godin Nehalennia.

Wake van Nehalennia

Zij  draagt het water
van weten en welzijn
door de tijden heen
hul haar in nevelen

Wakker in de schoot
temt zij de kracht
het verlangen brandt
om de wereld te omarmen

Zij pakt de draad op
spint een richtsnoer
weeft het leven
in een gewaad van liefde

Zij sust de woeste wind
breekt de wolken open
maakt het weer
brengt de zielen thuis.

De tijd mag het rijpen
het juiste ontvangen,
de toekomst ligt in haar schoot.
Zij baart nieuw leven

Anneke Wittermans ‘05


Vergeten, maar nog altijd van belang

De waarde die Nehalennia draagt, is nog altijd voor ons van belang. Zij is een rolmodel voor de autonome vrouw met het roer in haar hand. Niet een Aphrodite of een Maria/moeder/maagdverheerlijking, maar een vrouw van visie en genoegens, die schouwt en zeelieden bergt.

Nehalennia schouwt over de Helle. de Keltische naam van de Noordzee. Zij is overspoeld door het water. Af en toe komt zij boven water. Zij neemt ons mee in de Al-tijd, om ons in te lichten over het mysterie van duurzaam schoon zijn voordat zij zich weer door de wassende Noordzee laat verkwikken. Zij toont ons dat alle leeftijden kunnen bewegen en bewogen worden, kunnen sprankelen in pret en schitteren als parels. Nehalennia draagt haar eigen waarde in haar schoot. Zij is vrouw: vol, rijp en rond. In haar haven draagt zij een sprankelend vuur, een baken waarin zij investeert en mensen waarborgt en loutert.

Nehalennia

Nehalennia wekt mijn VERONTWAARDIGING

Verontwaardigd ben ik, dat er zo een grote vondst uit het water tevoorschijn komt tijdens mijn leven en dat ik er niet van gehoord heb. Het feit dat wij vrouwen in Nederland nauwelijks de impact voor de beeldvorming van zo een vondst realiseren en niet door zo een vondst wakker worden geschud. Wij hebben hier ook een historie/herstory waar vrouwen een belangrijke positie hebben bekleed

Verbijstert ben ik dat we in Nederland wél een historie hebben van rijpe vrouwen. Het gaat nu niet om een Afrodite of moeder met kind op schoot altijd de vrouwen waarde gelieerd aan de man. Nehalennia toont het beeld van de autonome vrouw, een beeld van wat hier eigen is. Autonome vrouwen zijn hier altijd al geweest.

Verbaast dat Nehalennia voor ons verborgen in de nevels blijft

Verbaast ben ik. Het lijkt wel of Nehalennia verborgen blijft in een mist van desinteresse. Al 19 jaar promoot ik Nehalennia en haar betekenis op festivals en op mijn website. Het duurt, voordat men überhaupt de naam Nehalennia herinnert of uitspreekt, of dat men enigszins belangstellend is voor de betekenis voor vrouwen van deze oude stenen. De naam Nehalennia en wat zo een beeld voor de vrouw nu kan betekenen, blijft in de ‘tussenwereld’ hangen. Het lijkt wel of de betekenis van Nehalennia nog steeds onder een laag zand en water verborgen ligt. Ik ben zelf juist zo opgetogen om een Godinnen beeld te zien; die haar waarde nu eens niet ontleent aan haar moederschap of uiterlijk. Juist beelden van vrouwen die niet vanwege moederschap of sensualiteit afgebeeld zijn, maar specifiek om haar kracht, haar wijsheid, haar schouwen, haar waarborgen  en de betekenisvolle rol die zij in de gemeenschap speelde, is volgens mij van grote waarde voor onze eigenwaarde als vrouw. Deze vrouwenkracht hoort thuis hier in dit landschap. Wij waren oorspronkelijk ook een volk die de vrouw aanzien gaf. Nehalennia is afgebeeld als een rijpe vrouw alleenstaand, afgebeeld met rijpe oogst van fruit en graan, Zij is een Godin van Overvloed. Zij staat of zit en schouwt. Een beeld van de autonome wijze vrouw waar ik me graag mee identificeer.

Niet dwalen in het verleden, juist dat wat achter ons ligt meenemen naar een volwaardig vrouw zijn.


Nehalennia wijdt ons in in het mysterie van diepzee emoties,
daar waar fijnzinnige trillingen onze gemoederen balanceren
en onze beweegredenen geboren worden.

meer over haar betekenis en inwijdingen op de Engelse pagina Nehalennia Initiations

dansen op het strand

Wat Diadans kan betekenen

Nehalennia verlicht de draden waarmee wij ons verbinden

Nehalennia heilige wachten

Een harteklop roept
ik luister
verken de tussenruim
een binnenwereld wacht

hoor ik de stemming?
kan ik me plooien in de golven 
luisteren tussen de sluiers?
Behoedzaam glij ik
de stille wereld van licht in

Vertragen verschoont me
ik wacht en waak
een heilig ruim verschijnt
een bedding voor het bidden
een haven van vertrouwen

ioniserend licht draagt mij
met heel mijn wezen
reik ik uit
overbrug werelden

ik trotseer de zee
omhul verloren wezens 
koester de harten
breng de zielen thuis

Anneke Wittermans 19-10-2023

*Nehalennia en Samhain
Mijn eerste voorstelling van Nehalennia is dat zij schouwt, zij ziet in de tussenwereld. Op de votiefaltaren waar zij afgebeeld is, kijkt zij in de verte, zij zit stil. Nu de appels geoogst zijn, bidt zij, wacht en waakt zij. Nehalennia reist naar de Altijd, waar tijd en ruimte samenvloeien. De hazewindhond begeleidt haar in haar reis, waakt het welzijn, nu Nehalennia in de tussenwereld vertoeft. Nehalennia is het genezende licht bij het water, zij vat het ioniserend licht, is een baken van licht voor de zeevaarders. Planerend op golven van licht reist zij in trance door de ether. Zij verstaat de kunst van vaar-wel. De sluiers zijn dun, zij die heengegaan zijn, zijn wellicht nog nabij. Haar vermogen zet zij in om bij te staan, zij omhult in een mantel van licht. Zij brengt hoop en troost, begeleidt de zielen over het grote water. Zij luistert met haar hart, zij is gewaar van de sluiers. Zeevaarders danken Nehalennia voor de veilige overtocht over de Helle.

Nehalennia weet de kunst van vaarwel
Nehalennia behoedt leven, met haar verbeelding loodst zij de schepen naar een veilige haven. Is zij een vroedvrouw voor het hemelen, begeleidt zij de zielen over het grote water? Haar beeld is niet van één wereld ruim, maar van meerdere leefruimen, waaronder de wereld van zielen, de wereld aan gene-zijde. Reddingshonden speuren in de tussenruim naar overlevenden. De hazewindhond aan Nehalennia’s zijde komt overeen met andere verhalen waarin de hond een rol speelt als begeleider in de tussenwereld zoals Pluto of Cerberus, Garmr of Tanfana met de hellehond. Zij zijn boodschappers in verbinding met een andere dimensies.
Nehalennia heerst over de grens van het Romeinse rijk, op de grens van het Euro-Aziatische continent, op de grens van leven en dood. Zij communiceert in verschillende dimensies, wellicht orakelt zij of vertelt over talenten en daden die er toe doen. Zij schijnt haar licht op het sterven, sterven is een venster. Het vraagt om vrij te geven en ons te verzoenen. Zo kunnen wij, nu met Samhain de sluiers dun zijn, de vertellingen herschrijven en mensen opnieuw in hun waarden herinneren.

In de herfst kom ik binnen, niet alleen in huis, maar ook binnenin mijn lichaam. Inkeren wil ik om te horen; hoe gaat het met mij, hoe gaat het met het hart, kan ik de puls van vertrouwen ervaren. Nehalennia leert me het heilige wachten, het binnenin horen, het uitreiken naar mijn hartenkracht, mijn warmte delen. Zij toont mij een bedding voor een gebed, zij herinnert me dat zo stil wachten en waken goddelijk werk is. Kan ik met mijn licht en toewijding een warm netwerk scheppen?

Neem ik Nehalennia ter harte en luister ik met Samhain naar de voorouders? Begeef ik me tussen de sluiers, reis ik naar de Altijd? Bladeren vallen, zij fluisteren verhalen, voorouders tonen zich in bomen die schuren, in winden die wakker zijn, in golven die beuken. Geef ik speelruim aan mijn inbeeldingsvermogen en kan ik toestaan om nog stiller te worden? Kan ik mijn licht uitstralen en mijn omgeving verlichten? Koester ik me in de verwarmende omhulling van zielen, luister ik naar de ongesproken woorden, die mij toekomen. Kan ik vrijgeven en me verzoenen en zo een nieuwe realiteit verbeelden?
Ineens komt er een flard van herinnering, een situatie licht op, die me verwarmt. Het verlicht me, in het hier en nu. Ik oogst, dank en erken de investering van voorouders die met al hun vermogens mij dit leven in deze wereld schenken.

Nehalennia licht door

Op de vleugels van de wind
neem ik Nehalennia’s licht  op
herstel het vrouwennetwerk 
spin nieuwe zijden draden
boet en brei de netten
om herstory te verhalen
om vrede en welzijn in te vlechten

Nehalennia schouwt
zij spint verwonder ringen
verlicht het vrouwenerfgoed

Voormoeders voelen zich geroepen
zij verschijnen in de dans
hun zijn en ziel
schijnen door mij heen

in Nehalennia’s licht dans ik
verbonden met zeven generaties
eer ik het voorouderveld
gezegend voel ik me
met het genezende licht
dat Nehalennia tovert

Anneke Wittermans 19- 07-2023

Oefening: Bedding van bidden te scheppen:
Neem de tijd, volg draden in je leven en verwarm de mensen, plaatsen, vrienden, kennissen die je langs je draden tegenkomt. Verwarm de ontmoetingen en geef het tijd en ruimte. Wie weet komen de schoonste momenten je zo toevallen. Wellicht dromen we samen een net van verlichting en vrede om de aarde, waar een ieder zich aan laven kan.    

*Nehalennia, Romeins Gallische godin  zit of staat op de votiefaltaren en schouwt. Met de tekst eronder wordt zij door de schippers bedankt voor het veilig loodsen van het schip met zijn goederen en bemanning door de Helle (naam van de Noordzee). Zij wordt afgebeeld met een mand appels en een hond. In januari 1647 zijn 12 votiefaltaren met Nehalennia beeltenis en of naam gevonden in Domburg en 300 Nehalennia votiefaltaren zijn vanaf 1970 uit de Oosterschelde gevist. Nehalennia als een Keltische zee godin, krijgt vorm en taal door de Romeinen, die juist op de buiten grens van het Romeinse rijk zorgvuldig de plaatselijke goden eren. De Kelten zelf eren hun goden met de natuur en heilige plaatsen zonder afbeeldingen. Dankzij de Romeinen kennen we haar naam en haar beeld. Rondom het begin van het vissentijdperk wordt Nehalennia vereerd, een zeegodin met eigenschappen zoals zachtmoedig, meegaand, spiritueel, onbaatzuchtig, dromerig, helderziend, genezend vermogen, intuïtie,  allen eigenschappen behorend bij sterrenteken Vissen. Toen de heilige Keltische plaatsen gekerstend werden heeft Maria, sterren van de zee, deze eigenschappen voortgezet.

Nehalennia beschreven door Ineke Bergman
Dankbaar ben ik voor het mooie uitvoerige artikel over Nehalennia van Ineke Bergman in Mabon okt 2023 van Cirkelliefde, zij schrijft inhoudelijk over alle godinnen van de lage landen. Dank voor haar grondige onderzoek naar de godinnen. Dit geeft me de vrijheid om specifiek over het aspect van Nehalennia en Samhain te schrijven. Meer weten Ineke Bergman https://godinnenkracht.blogspot.com/

Graag ontmoet ik je op een van de lezingen of trainingen samen met Suzan van der Voort die de gedichten op muziek zet en zingt. Luister en zie haar op: www.youtube.com/@suzanvandervoort Wil je meer over Diadans en de dansen rondom Nehalennia zien en leren kijk op: www.youtube.com/c/AnnekeWittermans
Nehalennia, vrouwe van Schouwen: https://www.facebook.com/GodinNehalennia/

Nehalennia het genezende licht bij het water